xuy — (Qazax, Şəki, Tovuz) xasiyyət, xarakter. – Xuyunu bilmədiyin atın dalına niyə keçirsəη? (Tovuz); – Atı at yanna bağlasan at xuyu götürər, it yanna bağlasan it (Şəki) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sibğ(ə) — ə. 1) boya, rəng; 2) səciyyə, xarakter; 3) fikir, rəy; 4) cərəyan; 5) din, məzhəb … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
səciyyə — ə. təbiət, xasiyyət, xarakter … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
assimilyasiya — <lat.> 1. dilç. Bir səsin yanındakı səsə bənzədilməsi, məs.: annamaq (anlamaq), atdar (atlar) və s. 2. Bir xalqın başqa bir xalqın dilini, adətlərini və s. ni qəbul etməsi nəticəsində onun içərisində əriyib getməsi. Zorakı assimilyasiya. 3 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciddiləşdirmək — f. Ciddi eləmək, ciddi şəkil vermək. Üzünü ciddiləşdirmək. – Çingi gülüş vəziyyətindəki simasını ciddiləşdirərək masanı taqqıldatdı. . . Ç.. // Ciddi xarakter vermək, ağırlaşdırmaq. Məsələni ciddiləşdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
efir — <yun.> 1. Qədim yunanların təsəvvürüncə: havanın ən yuxarı, sadə, təmiz və şəffaf təbəqəsi. 2. Dünyanı əhatə edən hava, radiodalğalarının yayıldığı fəza. Efir iclas salonunun təntənəli səsini xəbər verdi. Ə. Vəl.. Efirdə qarışıb səslər… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eklektik — 1. is. <yun.> kit. Eklektizmə meyil edən, eklektizm mövqeyində duran adam. 2. sif. <yun.> Eklektizmdən ibarət olan, eklektizm mahiyyətində olan. Eklektik nəzəriyyə. Əsər eklektik xarakter daşıyır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
epizodik — sif. <yun.> 1. Sistematik xarakter daşımayan, təsadüfdən təsadüfə olan. Epizodik kömək. İşin gedişinin epizodik yoxlanması. 2. Yalnız ayrı ayrı səhnələrdə, epizodlarda görünən, daimi olmayan. Epizodik surətlər. Epizodik rollar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fiqur — <lat. figura – görünüş> 1. Bir iş görərkən (rəqs edərkən, təyyarədə uçarkən və s.) birinin və ya bir şeyin aldığı vəziyyət. Rəqsin ayrı ayrı fiqurları. – Təyyarəçi çox vaxt yüksək pilotaj fiqurları göstərməli olur ki, bu zaman insanın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülüş — is. 1. Şadlıq, sevinc, məmnunluq və s. xarakter hisslərin ifadəsi olaraq ağızdan çıxan qırıq qırıq səslər. Acı gülüş. Şən gülüş. – Əvvəl <Ceyranın> üzündə, danışığında istehzanı andıran bir gülüş vardı. S. H.. Gülün, elə gülün ki; Çatsın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti